ചെയ്യാതെ പോയി ഞാനത്രയും പുണ്യം

നിന്‍ കാലടി ചൂടുന്ന പൂവായി മാറാന്‍

വയ്യാതെ പോയെനിക്കിത്രയും ജന്മം നിന്‍

കുഴല്‍ വിളി തേടുന്ന പയ്യായ്പിറക്കാന്‍

ആമയമാറ്റുന്നോരാനന്ദ രൂപന്റെ

കോലക്കുഴല്‍ നാദം കേള്‍ക്കാതെ പോയിവള്‍

മാറിലെ മന്ദാര മാലയും മൌലിയില്‍

മാമയില്‍ പീലിയും കാണാതെ പോയിവള്‍

ചേലെഴും നിന്നുടെ ചെഞ്ചുണ്ടിലൂറുന്ന

തേനുണ്ണുവാൻന്‍ തെല്ലും മോഹിച്ചതില്ലിവള്‍

കോമളരൂപന്റെ കണ്ണുകളെയ്യുന്ന

കൂരമ്പാലേറ്റം പിടഞ്ഞതില്ലെന്നുള്ളം

കാമസ്വരൂപന്‍ നിന്‍ കരവലയത്തില്‍ കേഴും

കാമിനിയാമൊരു ഗോപികയല്ല ഞാന്‍

കണ്ണന്റെ കഴലിണ കഴുകാതെ പോകയാ

കണ്മഷയയൊരു കാളിന്ദിയാണു ഞാന്‍